Szanowna Poradnio!
Interesuje mnie różnica w pisowni nazw mieszkańców Odessy i Saragossy. Według SPP pod red. J. Grzeni są to kolejno: odessyjczyk i saragosyjczyk. Dlaczego w drugim przypadku zrezygnowano z podwójnego s?
Pozdrawiam
Michał M.

Szanowni Państwo,
w toku dyskusji ze znajomymi doszło między nami do sporu o poprawną odmianę nazw dwóch łódzkich ulic. Chodzi o ul. Tamka i ul. Nawrot. Jeden z nas powoływał się na pochodzenie owych ulic (mała tama i ulica, którą nawracano), drugi zwracał uwagę na zwyczajową odmianę, która miała wejść do mowy jako element gwary łódzkiej. Pytanie zatem, czy poprawną odmianą jest:
1) jestem na Tamce, jestem na Nawrocie
czy też
2) Jestem na Tamka, jestem na Nawrot?

Z góry dziękuję za pomoc.

Dzień dobry,

chciałbym zapytać, czy nazewnictwo niektórych zawodów wykonywanych przez kobiety, szczególnie odnoszących się do branży medycznej, takich jak chirurżka czy psychiatrka są zgodne ze słownikiem języka polskiego i dopuszczalne do stosowania, np. w oficjalnych pismach czy artykułach?

Ponadto, jeżeli tak, to idąc tym tokiem myślenia, jak nazwać kobietę, która pełni zawód tokarza lub drukarza?

Pozdrawiam

Oscylator Van der Pola, oscylator Van Der Pola czy też może oscylator van der Pola? Bo w polskojęzycznej Wikipedii występują wszystkie te trzy formy, i to w jednym artykule.
Będę zobowiązany za wyjaśnienie tematu. Pozostaję z szacunkiem

Szanowni Państwo,
szukałem w różnych źródłach, ale nie znalazłem odpowiedzi, zwracam się więc do ekspertów w tej dziedzinie. Czy w rzeczownikach dwuczłonowych pisanych z łącznikiem, chcąc zapisać je wielką literą ze względów grzecznościowych, wielką literą piszemy tylko pierwszy człon czy obydwa? Przykładowo, czy adresując pismo do sędziego-komisarza (taka pisownia występuje w ustawie), chcąc zapisać je z wielkiej litery piszemy Sędzia-komisarz czy Sędzia-Komisarz?

Dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry,

w pracy zawodowej spotkałem się z instytucją, w nazwie której zawarto kropkę: "Wydział Medyczny. Collegium Medicum".

Czy taka nazwa jest poprawna z językowego punktu widzenia? Jeżeli tak, w jaki sposób prawidłowo posługiwać się nią w zdaniach? Czy jedyną możliwością jest stałe używanie cudzysłowu? Czy nazwę taką wolno odmieniać?

Szanowni Państwo,
mam wątpliwość w związku z przecinkiem w zdaniach typu:
(…) analiza parametrów takich, jak: (…) [tu następuje wyliczenie],
Mowa o takich dokonaniach, jak: (…) [wyliczenie].
Przycinek wydaje mi się potrzebny. Jest kilka porad na ten temat, w których nawiązuje się do reguły [381], dotyczącej porównań paralelnych, m.in. taki… jak, i w związku z nią zaleca się niestawianie go. Tyle że ja bym raczej widział analogię w [380], gdzie mowa o zapowiedniku wyliczenia.
Czytelnik

Zauważyłem pewną rozbieżność pomiędzy tym, co podaje Nowy słownik ortograficzny PWN pod red. Edwarda Polańskiego, a wersją ze Słownika nazw własnych Jana Grzeni. Chodzi o nazwy mieszkańców i mieszkanki Ałma Aty: Polański podaje: ałmaatczyk, ałmaatka, ałmaacki, Grzenia podaje: ałmatczyk, ałmatka, ałmacki. Który z nich ma rację? W którym słowniku jest błąd?

Czy w dialogu powieściowym dopuszczalne jest stosowanie znaku pauzy na końcu urwanej kwestii (jako jedynego znaku interpunkcyjnego)? Chodzi o sytuację, gdy jedna osoba przerywa drugiej. Utwór jest tłumaczony; w oryginale angielskim stosowany jest zarówno wielokropek (gdy postać zawiesza głos), jak i myślnik (gdy wypowiedź zostaje gwałtownie przerwana). Wydaje mi się, że zasada nr 393 SO PWN dopuszcza takie użycie („…wielokropek może być zastępowany przez […] myślnik”).

Czy poprawny jest zwrot „Nie wolno popełniać samobójstwa”? Czy może można powiedzieć tylko „Nie wolno popełnić samobójstwa”?